Siedmioletnia Ania wraca do domu z oznaką zawodu na twarzy. Trzyma w ręce rysunek, który stworzyła na szkolny konkurs plastyczny. Nie zdołała zdobyć pierwszego miejsca, o którym tak bardzo marzyła. Główną nagrodę otrzymała jej koleżanka Zuza. Ania czuje się zraniona i zrozpaczona.

Drużyna piłkarska, w której gra dwunastoletni Kamil przegrała ważny mecz. Chłopiec popełnił błąd, który sprawił, że przeciwnicy zdobyli decydującą bramkę. Kamil czuje się winny, wciąż zastanawia się, czy mógł zrobić coś inaczej.

Ośmioletnia Natalia właśnie się dowiedziała, że nie zagra głównej roli w szkolnym przedstawieniu. Choć bardzo się angażowała i ciężko pracowała na próbach, rola przypadła innej dziewczynce. Natalia czuje się zawiedziona i niedoceniona.

Wspieraj, nie oceniaj

Mama Ani, pamiętając swoje własne doświadczenia z dzieciństwa, przytula córkę mocno i z uwaga słucha jej opowieści. Rozumie rozczarowanie dziewczynki. Kiedy emocje opadły, zachęca ją, by nie poddawała się, lecz stworzyła kolejną pracę, a każdy następny rysunek z pewnością będzie coraz lepszy.

Kamil, choć jest pełen złości i frustracji, widzi, że jego tata podchodzi do niego z uśmiechem i zachęca go to tego, by spojrzał na swoje błędy jak na okazję do nauki i rozwoju. Razem oglądają nagranie z meczu, analizując sytuację i wyciągając wnioski.

Natalia przekonuje się, że jej rodzice są naprawdę dumni z jej wysiłku, zaangażowania i odwagi, jakie wykazała na próbach. Mama proponuje, by spędziła popołudnie na zabawie w teatr, podczas której może wyrazić swoje emocje i ćwiczyć aktorstwo.

Życie dzieci pełne jest wyzwań, a niepowodzenia są nieodłączną częścią ich codzienności. Czasami są to niewielkie przeszkody, a innym razem większe trudności, które zdają się stawać na drodze do realizacji marzeń. Warto wówczas okazać im zrozumienie i wsparcie, by porażki stały się okazję do rozwoju i trampoliną do sukcesu. W przeciwnym wypadku mogą spowodować utratę wiary we własne siły, wycofanie i brak chęci na podejmowanie kolejnych prób.

Jak więc wspierać nasze dzieci w budowaniu odporności na niepowodzenia?

Słuchaj uważnie

Pozwól dziecku opowiedzieć o swoich uczuciach i reakcjach na porażki. Słuchając uważnie, pozwalasz mu na wyrażenie swoich emocji.

Zachęcaj do pozytywnego myślenia

Pomóż dziecku spojrzeć na porażkę jako na okazję do nauki i rozwoju. Podkreślaj jego wysiłki i osiągane postępy, nie tylko rezultaty.

Bądź wsparciem

Okazuj empatię i zrozumienie. Daj dziecku poczucie, że może na Tobie polegać, niezależnie od tego, co się stanie.

Dbaj o pozytywne doświadczenia

Organizuj zajęcia, które pomagają dziecku rozwijać umiejętności i pewność siebie, niezależnie od wyników.

Nie minimalizuj porażki

Unikaj bagatelizowania uczuć dziecka wobec porażki. To, co Tobie wydaje się błahe, dla niego może być ogromnym problemem.

Nie krytykuj ani nie porównuj z innymi

Unikaj używania słów, które mogą sprawić, że dziecko poczuje się jeszcze gorzej, jak „dlaczego nie możesz być jak…” czy „przecież to nie był aż tak ważny konkurs”.

Nie rozwiązuj problemów za dziecko

Choć naturalne jest chęć ochrony dziecka przed bólem i zawodem, to nie powinno się robić za nie wszystkiego. Pozwól mu radzić sobie z porażkami, wyciągać wnioski i uczyć się z nich.

Nie bagatelizuj wysiłku dziecka

Nie skupiaj się tylko na wynikach. Ważne jest, aby doceniać wysiłek i zaangażowanie dziecka, niezależnie od uzyskiwanych rezultatów. Pokaż, że wartość leży także w drodze do celu.

Bądź wzorem

Dzieci często uczą się przez obserwację. Bądź więc dobrym przykładem w radzeniu sobie z porażkami, pokazując, że potrafisz podnieść się po upadku i iść dalej.

Spodobał Ci się ten post? Uważasz, że przyda się Twoim znajomym? Będzie nam bardzo miło, jeśli:
*** go udostępnisz,
*** zostawisz komentarz,
*** dołączysz do naszego fanpage’a, gdzie publikuję ciekawe treści, których nie znajdziesz na blogu,
*** dołączysz do naszej facebookowej grupy Wspieramy talenty naszych dzieci – Porady, strategie, inspiracje
*** zaobserwujesz nas na Instagramie